ท่าทีและบทบาทของชมรม เรื่องการส่งเสริมกิจกรรมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ

 

ท่าทีและบทบาทของชมรม เรื่องการส่งเสริมกิจกรรมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ

1. สภาผู้สูงอายุแห่งประเทศไทยฯเป็นสถาบันของผู้สูงอายุไทย ๕ ล้านกว่าคน (ในปัจจุบัน) เป็นองค์กรกลางประสานงานของผู้สูงอายุไทย ซึ่งก่อตั้งจดทะเบียนเป็นนิติบุคคลถูกต้องตามกฎหมาย ดำเนินกิจกรรมมาแล้ว ๑๐ ปี และได้รับไว้ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระศรีนครินทร์บรมราชชนนี จึงจัดได้ว่า เป็นสถาบันหนึ่ง ที่มีบทบาทในกิจกรรมต่าง ๆ ของสังคมบ้านเมือง
   เพราะเป็นสภาผู้สูงอายุฯ เราจึงบอกตัวเองเสมอว่า ถ้าจะเปรียบประเทศเหมือนบ้านสภาฯ ก็เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้าน โดยวัฒนธรรม ประเพณีไทย – ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านที่ดี จะเป็นสรณะในด้านจิตวิญญาณ เพื่อนำทางให้ผู้คนในบ้านอยู่ร่มเย็นเป็นสุข ดังนั้น ผู้เหลักผู้ใหญ่ในบ้านจึงต้องเป็นสัปปุรุษ คือ บุคคลซึ่งยึดสัปปุริสธรมในการครองตน
   
   
2. ในเมื่อสภาผู้สูงอายุฯ มิใช่บุคคล แต่เป็นสถาบัน สภาฯ จะยึดอะไรเป็นหลักในการวางท่าทีและบทบาทของสภาฯ ในสังคม? ในฐานะประธานสภาฯ ข้าพเจ้าได้ยึดหลัก ๓ประการดังนี้
   
   2.1 หลักรัฐศาสตร์ และหลักนิติศาสตร์ของประเทศกว้าง คือ ประเทศไทยมีการปกครองระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข มีกฎหมายบัญญัติไว้ ซึ่งเราต้องเคารพและปฏิบัติตาม
   2.2 หลักความถูกต้อง หลายกรณี ตัดสินยากว่าอะไรถูกต้อง? ก็ต้องกลับไปสู่รัฐศาสตร์ประชาธิปไตย 
   ถ้าเสียงส่วนใหญ่เห็นว่าถูกต้องก็น่าจะถูกต้อง แต่ก็พยายามทำในสิ่งที่เราเห็นว่าถูกต้อง เขาก็เห็นว่าถูกต้อง และเขาทั้งหลาย(สังคม) ก็เห็นว่าถูกต้อง
   
   2.3 หลักโดยธรรม ซึ่งสรุปสั้น ๆ ว่า ธรรมก็คือ ธรรมดา ธรรมชาติ และหน้าที่ไม่ทำในสิ่งที่ผิดธรรมดา ผิดธรรมชาติ และมิใช่หน้าที่
   
   
3. ปัจจุบันนี้ในประเทศเรา หรือสังคมเรามีอะไรที่สภาฯควรแสดงท่าที และบทบาท (ในฐานะผู้ใหญ่ในบ้าน) ข้าพเจ้าเห็นว่ามี ๓ เรื่องดังนี้
   
   3.1 เรื่องปัญหาเศรษฐกิจ ๒ ปี มาแล้วที่บ้านเมืองของเราประสบกับปัญหาวิกฤติทางเศรษฐกิจ ในแง่รัฐศาสตร์ รัฐบาลกำลังแก้ไข ตามหน้าที่ในระดับมหภาพ ในหลวงได้ประทานแนวคิ ดเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งทุกคนในประเทศเห็นด้วย ดังนั้น สภาฯ น่าจะแสดงบทบาทในเรื่องนี้ ผ่านชมรมผู้สูงอายุทั้งประเทศ ให้เกิดประโยชน์โดยทั่วกัน
   เพื่อให้เข้าใจว่า อะไรคือ เศรษฐกิจพอเพียง ผมขอคัดลอกที่ในหลวงได้ทรงพระราชดำรัสดังนี้
   “เศรษฐกิจพอเพียง เป็นปรัชญาชี้ถึงแนวทางดำรงอยู่ และปฏิบัติตนของประชาชน ในทุกระดับตั้งแต่ระดับครอบครัว ระดับชุมชนจนถึงระดับรุฐ ทั้งในการพัฒนา และบริหารประเทศ ให้ดำเนินไปในทางสายกลาง โดยเฉาพะการพัฒนาเศรษฐกิจ เพื่อให้ก้าวทันต่อโลกยุคโลกาภิวัฒน์ ความพอเพียง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็น ที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอสมควร ต่อการมีผลกระทบใด ๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลง ทั้งภายนอก และภายในทั้งนี้จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ และความระมัดระวังอย่างยิ่ง ในการนำวิชาการต่าง ๆ มาใช้ในการวางแผน และการดำเนินการทุกขั้นตอน และขณะเดียวกัน จะต้องเสริมสร้างพื้นฐานจิตใจของคนในชาติ โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ของรัฐ นักทฤษฎี และนักธุรกิจในทุกระดับ ให้มีสำนึกในคุณธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต และให้มีความรอบรู้ที่เหมาะสม ดำเนินชีวิตด้วยความอดทน ความเพียร มีสติ ปัญญา และความรอบคอบ เพื่อให้สมดุล และพร้อมต้อการรองรับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และกว้างขวาง ทั้งด้านวัตถุ สังคม สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมจากโลกภายนอกได้เป็นอย่างดี
   ขอให้ช่วยกันศึกษาแนวคิดให้เข้าใน และนำไปเผยแพรด้วย
   
   3.2 ปัญหาเรื่องยาเสพติด ทุกคนคงเห็นด้วยกับข้าพเจ้าว่า ยาเสพติดเป็นพิษร้ายที่บ่อนทำลายบ้านเมืองของเรา ลูกหลานเราติดยาเสพติดกันงอมแงม นักวิชาการส่วนใหญ่เห็นว่าเป็นผลมาจากครอบครัวแตกสลาย ก็ในเมื่อเราเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ในครอบครัว ทำไมจึงยอมให้ครอบครัวแตกสลายได้? 
   เรื่องนี้ท้าทายบทบาทของผู้สูงอายุอย่างยิ่ง ถ้าลูกหลานเราไปเสพเท่านั้น ปัญหาทั้งหลายทั้งปวงก็ไม่เกิดขึ้น อยากจะขอให้ผู้สูงอายุทุกคน (๕ ล้านคน) มองไปที่ครอบครัว สอนลูก – สอนหลาน ทำครอบครัวให้ร่มเย็น ภายใต้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และสามารถยืดอก อย่างมีศักดิ์ศรีพูดได้เต็มปากว่า “ลูกฉัน – หลานฉันไม่มีใครติดยาเสพติด” แค่นี้ก็จะช่วยบ้านเมืองไปได้มากทีเดียว
   
   3.3 ปัญหาเรื่องทุจริต คอรัปชั่น นักคิด นักวิชาการหลายคน สรุปตรงกันว่าบ้านเมืองเรา ถ้าปราศจากทุจริตคอรัปชั่น จะเจริญก้าวหน้าไปมากกว่านี้มาก บ้านเมืองได้ตั้งสำนักงาน ปปป. แล้วก็ปรับเปลี่ยนมาเป็น ปปช. เพื่อปราบปรามทุจริต ประพฤติมิชอบ แต่ก็ดูจะยังไม่ได้ผลเท่าที่ควร
   ข้าพเจ้าเห็นว่า ปัญหาเรื่องนี้ เป็นปัญหาของทุกคนในบ้านเมือ จะต้องร่วมมือช่วยกัน ในฐานะผู้สูงอายุต้องชี้นำครอบครัว – ชุมชน ให้ช่วยกันต่อต้าน อย่างน้อย ถ้ารู้ว่าใครขี้โกง ก็จงอย่าได้ยกย่องนับถือ ขอให้เรามาร่วมกันสร้างค่านิยมขึ้นใหม่ในสังคมผู้สูงอายุว่า “ผู้สูงอายุไทยไม่คบคนขี้โกง” เท่านี้ก็จะช่วยบ้ายเมืองได้มาก
   
   3.4 จึงขอฝากบทความนี้แก่เพื่อผู้สูงอายุทุกท่าน หากเห็นด้วยก็ช่วยกันทำ หากไม่เห็นด้วยก็ลืมมันเสีย อย่าเก็บไว้ให้ขุ่นข้องใจให้เกิดทุกข์